ΟΜΟΡΦΗ ΒΡΑΔΙΑ

Γιατείναι απόψε όμορφη η βραδιά παρά την έντονη νοτιά;                                                                             Γιατείναι απόψε όμορφη η βραδιά παρά τη μέσα μοναξιά;                                                                             Γιατείναι απόψε όμορφη η βραδιά παρά την πλήρη αμιλησιά;                                                                        Γιατείναι απόψε όμορφη η βραδιά παρά την άναστρη νυχτιά;                                                                          Ειν΄ όμορφη η βραδιά γιατ΄ έχω τώρα  συντροφιά                                                                                      που κάνει την αμιλιά μιλιά, που δίνει στην καρδιά χαρά ,                                                                                που μούδιωξε τη μοναξιά.                                                                                                                               Γιατί έχω μια φίλη μου κοντά,μια λυγερούλα νιά                                                                                           Μια ταπεινή μανταρινιά.                                        

Περικλέους Επιτάφιος κεφ.41

''Μόνη γάρ των νυν ακοής κρείσσων ες πείραν έρχεται''.Γιατί είναι η μόνη από τις τωρινές, που στην ώρα της δοκιμασίας δείχνεται ανώτερη από τη φήμη της. Αυτό λέει ο Περικλής για την Αθήνα ότι στις δύσκολες ώρες αποδεικνύεται  ανώτερη από τη φήμη της. Ας δούμε τι αποδεικνύεται η Ελλάδα την ώρα της δοκιμασίας σήμερα.Κατάντησε η χλεύη σε όλη σχεδόν την υφήλιο.Ανυπόληπτη, αντικείμενο απαξιωτικών σχολίων,άκρως αναξιόπιστη,άφραγκη ,περί πολλά τυρβάζουσα, αδολεσχούσα  ασυστόλως,νομοθετούσα αμέτρως και εφαρμόζουσα τους νόμους ήκιστα, ομιλούσα αδιαλείπτως περί δημοκρατίας  και δεικνύοντας εν τοις πράγμασι αντιδημοκρατική συμπεριφορά.Οι κουτόφραγκοι μας πήραν χαμπάρι, οι τουρκαλάδες  μας ξεπέρασαν σε πολλά,ακόμη και χώρες της Αφρικής  έκαναν βήματα προόδου και τους αξίζει ο έπαινος. Και εμείς την ώρα της μεγάλης δοκιμασίας έχουμε τους απόφοιτους του Χάρβαρντ κατώτατους των περιστάσεων,ασκούντες μυωπική πολιτική,ιδιοτελείς,φιλοτομαριστές,υποκριτές,υπερήφανους στο λόγο τους και οσφυοκάμπτες με το χέρι απλωμένο δίκην επαίτη, εν ολίγοις αχρείους τουτέστιν άχρηστους.Ας σκεφτούμε μόνο ένα πράγμα. Τη στιγμή που οι περισσότεροι Έλληνες περνούν δύσκολα και κάνουν παρά ταύτα υπομονή  περιμένοντας από τους πολιτικούς  να δώσουν το καλό παράδειγμα  η συγκροτηθείσα κυβέρνηση με κύριο υπεύθυνο τον ανεύθυνο κύριο Παπανδρέου περιλαμβάνει ολίγου δειν 50  υπουργούς και υφυπουργούς,όταν στην Ιταλία  η κυβέρνηση αποτελείται από 11.Είναι για πέταμα. Ντροπή τους. Είναι επείγουσα και επιτακτική ανάγκη  νέο αίμα , και δεν εννοώ νέοι σε ηλικία  οπωσδήποτε να πάρουν πρωτοβουλίες για να παραμερίσουν το σεσηπός και οδωδός πολιτικό σύστημα πάντοτε μέσα στα πλαίσια του κοινοβουλευττισμού.

Θουκυδίδου Ιστορίαι:Αταλαίπωρος η ζήτησις της αληθείας....

Με αφορμή τη σύγχυση που επικρατεί σήμερα στην ελληνική κοινωνία έκρινα χρήσιμο να καταφύγω και αύθις στον ειπόντα πολλές και μεγάλες αλήθειες ορθολογιστή Θουκυδίδη.Ο ξερολισμός και η ρηχότητα που χαρακτηρίζει  τη σκέψη πολλών,οι οποίοι αβασάνιστα υιοθετούν απόψεις, όπως αυτές πασσάρονται από τα περισσότερα μέσα μαζικής επικοινωνίας,και η καφενειακή συζήτηση και για τα πιο σοβαρά θέματα καθώς και η απολυτότητα ακόμη και εκεί όπου το υποκειμενικό στοιχείο είναι εκ των ων ουκ άνευ, η εμμονή σε θέσεις  χωρίς στοιχειώδη τεκμηρίωση,η περιπτωσιολογία και η παντελής έλλειψη αυτοκριτικής δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, Συζητήσεις επιπολής και ρήξης. Η έννοια του διαλόγου έχει καταντήσει παιγνίδι πέραν πάσης λογικής. Σκέψεις και αποφάσεις  γρήγορες και ανερμάτιστες λες και η ταχύτητα αποτελεί αρετή σε τόσο σημαντικά θέματα.Γιατί  η ανεύρεση της αλήθειας απαιτεί κόπο  ενώ  οι περισσότεροι θέλουν τα εύκολα  και τα έτοιμα.Λέει ο Θουκυδίδης αλλά ποιος τον διαβάζει η τον ακούει τον Θουκυδίδη τον Αλιμούσιο."Ούτως αταλαίπωρος η ζήτησις της αληθείας.Οι γαρ πολλοί επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται''

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΛΕΟΝΤΕΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

  Το περασμένο Σάββατο είχα την τύχη  να παρακολουθήσω στο Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης τη θεατρική παράσταση -μιούζικαλ ΑΝΝΥ. Ένα έργο κλασσικό και γιαυτό επίκαιρο γιατί η ανάγκη για αγάπη και τρυφερότητα δεν έχει να κάνει με εποχές και ηλικίες και ο πλούτος ενίοτε δε μπορεί να καλύψει τη μοναξιά και την εσωτερική φτώχεια. Η συγκίνηση που ένοιωσα με ώθησε να γράψω αυτό το κείμενο  με το οποίο θέλω να  ευχαριστήσω και να συγχαρώ  όλους  αυτούς που συνέβαλαν στην εξαιρετική αυτή παράσταση , τη Διεύθυνση του Σχολείου, τους καθηγητές-σκηνοθέτες και όλως ιδιαιτέρως τους μαθητές και τις μαθήτριες που υποκρίθηκαν με μεγάλη επιτυχία το ρόλο τους.

Παπαδημος

  Με δεδομένο ότι το πολιτικό σύστημα εν γένει απογοήτευσε με τις πράξεις του και τις παραλείψεις του τις τρεις τελευταίες δεκαετίες η εμφάνιση στο προσκήνιο του Κυρίου Παπαδήμου έστω και υπό έκτακτες συνθήκες προκάλεσε αισθήματα ανακούφισης και θα προσέθετα και ελπίδας σε πολλούς, όπως δείχνουν άλλωστε και κάποιες δημοσκοπήσεις.Η ευπρέπεια, ο καθαρός λόγος,η γνώση προσώπων και πραγμάτων,η μη εξάρτηση από κόμματα , το αρυτίδωτο παρελθόν, η επάρκεια στα χρηματοοικονομικά είναι στοιχεία που  ελάχιστη έχουν σχέση με τους περισσότερους πολιτικούς μας για τους οποίους κόσμημα αποτελεί  η ξύλινη γλωσσα, η ασυνέπεια λόγων και έργων,η ιδιοτέλεια,η ανευθυνότητα,ο λαϊκισμός,η συντεχνιακή νοοτροπία.Αν καταφέρει ο κύριος Παπαδήμος να επιτύχει στους συγκεκριμένους στόχους που άλλοι έχουν θέσει και  προ πάντων αν επιβεβαιώσει τις προσδοκίες μας θα πρότεινα να συνεχίσει το έργο του χωρίς σφιχτές προθεσμίες  οι οποίες άλλωστε μπήκαν από τους ηγέτες-κομματάρχες   γιατί φοβούνται   πως επιτυχία Παπαδήμου ίσως σημάνει το δικό τους τέλος.Άμποτε.Θα ήταν σκόπιμο και άκρως ενθαρρυντικό  εν είδει κάποιας δημοσκόπησης  να εκδηλώσουν  τη σύμφωνη γνώμη τους με την πρότασή μου όσοι έχουν την ίδια άποψη με ένα  ΣΥΜΦΩΝΩ

Στη σκιά της πεταλούδας. Ισίδωρου Ζουργού

Πρόκειται για εξαιρετικό μυθιστόρημα.Συμφωνώ με όσα έγραψε για τη αξία του ο κύριος Γιανναράς στην Καθημερινή.Η λογοτεχνική ικανότητα, η εικονοπλασία,ο γλωσσικός πλούτος,η καταπληκτική ιστορική και γεωγραφική απεικόνιση,οι εξαίρετοι και πολύ ανθρώπινοι χαρακτήρες, η Θεσσαλονίκη με κάθε λεπτομέρεια, τα βάσανα των Ποντίων και των απλών ανθρώπων, η αναφορά  στο θείο με απαράμιλλη γλυκύτητα και πνευματικότητα, ο τονισμός στις ανθρώπινες σχέσεις της απλότητας και της αγάπης, η καταδίκη της υποκρισίας και του ευσεβισμού είναι μερικές από τις αρετές του  μυθιστορήματος. Θα ήθελα να συγχαρώ τον κύριο Ζουργό και να τον ευχαριστήσω για τη δυνατότητα που μου έδωσε να απολαύσω αυτό το έξοχο μυθιστόρημα το οποίο και συνιστώ εκθύμως σε όσους είναι απαιτητικοί αναγνώστες,

Νόμος

''Ανεπαχθώς δέ τά ίδια προσομιλούντες τά δημόσια διά δέος μάλιστα ου παρανομούμεν..''Περικλέους Επιτάφιος κεφ.37. Επειδή η ανομία είναι γενικευμένη κατάσταση στην ελληνική κοινωνία και ως εκ τούτου μία από τις βασικές αιτίες της κακοδαιμονίας μας, ενίοτε μάλιστα περιβάλλεται τον μανδύα της ατομικής ελευθερίας, χρήσιμο νομίζω να υπενθυμίσω τί γράφει ο Περικλής στον Επιτάφιο για το νόμο.Ενώ στην ιδιωτική μας ζωή περνούμε απείραχτα μεταξύ μας, στη δημόσια ζωή ως πολίτες είναι πιο πολύ από εσωτερικό σεβασμό που δεν παρανομούμε.. Ο εσωτερικός  σεβασμός όμως προϋποθέτει εσωτερική καλλιέργεια και κάποιο πνευματικό επίπεδο και πόρρω απέχει από το σημερινό αλλά και των τελευταίων δεκαετιών φαινόμενο της ενστικτώδους και πέραν κάθε ορθολογισμού  ανομίας.Συνηθίζουμε να μιλάμε μόνο για αντικειμενικές αξίες ενώ το πρόβλημα εντοπίζεται  στη χαμηλή υποκειμενική αξία σεβαστού μέρους της κοινωνίας και πρωτίστως των νεμομένων την εξουσία σε όλες τις εκφάνσεις της.Ο νόμος κατάντησε άθυρμα  στις επιθυμίες ενός εκάστου. Θέλω να τελειώσω  για να τονίσω τη σημασία της συνειδητής υπακοής στο νόμο αναφέροντας τί είπε κάποιος από τους σοφούς προγόνους μας  "Στην τυραννία νόμος είναι ο τύραννος, στη δημοκρατία τύραννος είναι ο νόμος''

Εξ όνυχος τον λέοντα κρίνειν

 Καλό θα ήταν, νομίζω,πριν κρίνει κάποιος τον κ. Βενιζέλο για όσα λέει και κάνει ως υπουργός οικονομικών να θυμηθεί τί έκανε  στα υπουργεία από τα οποία πέρασε προτού αναλάβει το υπουργείο οικονομικών.Ως άξιο μέλος του εφθαρμένου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος το υπηρέτησε πιστά προσπαθώντας να τα έχει καλά με την πελατεία του και επιδαψιλεύοντας προνόμια στις ακόρεστες συντεχνίες. Και τώρα φορτώνει τις ευθύνες του χωρίς αιδώ αδιακρίτως στην κοινωνία πολλά μέλη της οποίας  ως καλοί πολίτες πόρρω απέχουν από τέτοιες ευθύνες.Το λιγότερο που θα όφειλε να κάνει είναι να ζητήσει συγγνώμη απο τους πολίτες και να αποσυρθεί γιατί τα πολλά, βαρύγδουπα και στρογγυλεμένα λόγια του δε μπορούν να κρύψουν το κενό περιεχόμενό τους.

Ορθολογισμός

Αν ανατρέξει κάποιος στην ιστορία μας από τότε που συνεστήθη το νεοελληνικό κράτος θα διαπιστώσει ότι οσάκις  προέκυπτε σοβαρή κρίση πολιτική και κοινωνική οι εύλογες διαφωνίες σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο κατέληγαν σε αντίστοιχες οξύτητες , ρήξεις και συγκρούσεις . Κατά κανόνα επικρατούσαν οι λαϊκιστές, οι δημαγωγοί, η αγελαία συμπεριφορά, η ανευθυνότητα. Και σήμερα 180 χρόνια  μετά δεν άλλαξαν δυστυχώς πολλά πράγματα. Οι ιδέες του διαφωτισμού που σε άλλες χώρες καρποφόρησαν και συντέλεσαν στην προαγωγή των κοινωνιών τους  στην Ελλάδα δε βρήκαν γόνιμο έδαφος . Αν εξαιρέσουμε μια μειοψηφία οι περισσότεροι κινούνται με κριτήρια συναισθηματικά σε θέματα κοινωνικοπολιτικά . Ο ορθός λόγος πάει περίπατο και μαζί με αυτόν η πρόοδος της χώρας . Η δημοκρατία μας παραμένει ανατολίτικη. Μιλούμε εν ονόματί της αενάως και στην καθημερινή μας ζωή η συμπεριφορά μας είναι ήκιστα δημοκρατική.Έχουμε ψηφίσει τους πιο δημοκρατικούς νόμους αλλά  ο σεβασμός στους νόμους είναι ανύπαρκτος. Τί δέον γενέσθαι;  Προτασή μου είναι οι λίγοι και εκλεκτοί ,ορθολογιστές και ανιδιοτελείς να μην αρκεστούν  σε καταγγελίες και κριτική. Να μπουν στον πολιτικό στίβο ενεργά για να δώσουν ελπίδα σε όσους τους πιστεύουν. Να  βάλλουν έτσι στην άκρη τους ''πολιτικούς"" που αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων.

Οι καιροί ου μενετοί

Βλέποντας κάποιος με καθαρό μυαλό και χωρίς κολλήματα και όποιες παρωπίδες τα πολιτικά και κοινωνικά πράγματα στη χώρα μας, όχι μόνο σήμερα αλλά τις τελευταίες δεκαετίες, μπορεί να καταλήξει εύκολα στο  συμπέρασμα ότι μια από τις κύριες αιτίες  για το κατάντημά μας είναι η φασιστική νοοτροπία και συμπεριφορά ορισμένων μειοψηφιών. Ενώ στην κοινοβουλευτική δημοκρατία ισχύει η αρχή της πλειοψηφίας στην καθημερινή ζωή σε πολλές περιπτώσεις  δυναμικές μειοψηφίες επιβάλλουν με τη βία την άποψή τους και καταλύουν θεσμούς  εμποδίζοντας έτσι τους πολλούς και την κοινωνία να λειτουργήσουν.Κατά την άποψή μου και από ότι διαπιστώνω κατά τη γνώμη πολλών άλλων  δεν αρκεί πλέον να μένουμε σε διαπιστώσεις. Πρέπει η σιωπώσα μέχρι τώρα πλειοψηφία να ενεργοποιηθεί και να αντιδράσει και να μη περιμένει από τους εν ενεργεία πολιτικούς ,που είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για το κατάντημά μας, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Χρειαζόμαστε νέα πρόσωπα, ικανά, άφθαρτα,τολμηρά,με μη συντεχνιακή και λαϊκίστικη αντίληψη,με ορθολογισμό και ανιδιοτέλεια. Υπάρχουν τέτοια πρόσωπα σε πολλούς χώρους. Κάνω έκκληση να πάρουν πρωτοβουλίες και μαζί με τους ομοίους τους να βγουν μπροστά ως κίνηση,ως κίνημα, ως κόμμα, για να δώσουν τη δυνατότητα και την ελπίδα σε  μεγάλο μέρος  της κοινωνίας να απαλλαγεί από τους μοιραίους, άβουλους. διαπεπλεγμένους, μέτριους και ψοφοδεείς "πολιτικούς" μας.

Σκέψεις

Οι περισσότεροι νομίζουν ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι οικονομικό και κατά συνέπεια προσπαθούν να το ερμηνεύσουν με οικονομικά  ''επιχειρήματα', δηλαδή με λάθος τρόπο .Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό και κοινωνικό. Και μόνο αν το δούμε ως τέτοιο  θα προσεγγίσουμε πιθανόν αποτελεσματικά και  τη λύση του. Άρα το βάρος πέφτει στους πολιτικούς και την κοινωνία. Ποιους πολιτικούς όμως; Αυτούς που έχουν την κύρια ευθύνη για τη δημιουργία του προβλήματος τις τρεις τελευταίες δεκαετίες; Αυτοί οι ''πολιτικοί'' στη μεγάλη τους πλειοψηφία ούτε μπορούν και κυρίως ούτε θέλουν  να δώσουν λύση γιατί είναι μέρος του αμαρτωλού συστήματος. Λαϊκιστές , αγωνιζόμενοι περί πάρτης, συντεχνία οι ίδιοι,προστάτες λαίμαργων συντεχνιών, ιδιοτελείς και διαπεπλεγμένο, πλην ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων,δε μπορούν να τολμήσουν αλλαγή πλεύσης και να γεννήσουν προσδοκίες στον ελληνικό λαό. Πρόσωπα νέα ,ικανά, άφθαρτα ,αγωνιζόμενα περί πάτρης,  έχουν κατά τη γνώμη μου και τη γνώμη πολλών άλλων νομίζω το πατριωτικό καθήκον να πάρουν  πρωτοβουλίες και να βγουν μπροστά  για να δώσουν ελπίδες στη σιωπηλή πλειοψηφία που βασανίζεται από τις συντεχνίες και τις δυναμικές μειοψηφίες. Και ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι από όσα διαβάζω και ακούω και γνωρίζω.Δε θέλω τη στιγμή αυτή να αναφέρω ονόματα.